Zo’n plek is voor ons Ko-Sa Beach Resort in Ghana.  Zoals ze het zelf omschrijven is Ko-Sa een milieubewust en rustgevend resort, gebouwd in een natuurlijke omgeving. Dat is zeker waar, maar het is veel meer dan dat. Door de wijze waarop dit resort wordt gerund en door haar ligging, is het een plek waar je je meteen thuis voelt. Of je nu voor het eerst in een land als Ghana bent, een doorgewinterde reiziger bent of daar woont.

Zelf waren wij er dit jaar voor het eerst met ons gezin, op onze eerste gezamenlijke reis naar Ghana. Voor mijn man zijn ‘homeland’ want daar geboren en deels getogen, voor mij een land dat ik bij dit derde bezoek steeds beter leer kennen en voor onze twee dochters een allereerste kennismaking. Onze dochters waren op het moment van onze reis naar Ghana 5 en 8 jaar oud. Reizen naar landen buiten Europa was niet nieuw voor ze, maar Ghana, dat toch nog een derde wereld land is, was wel een nieuwe ervaring.

Mijn eigen eerste kennismaking met dit land was al ongeveer 15 jaar eerder en best heftig. Ik woonde net samen met mijn huidige man (getrouwd zijn we nooit, maar toch noem ik hem ‘stiekem’ na al die jaren toch mijn man ;-)) en op een avond kregen we dat telefoontje dat je eigenlijk nooit wilt krijgen… Het telefoontje waarin mijn man hoorde dat hij zijn vader nooit meer zou kunnen spreken, dat hij veel te jong door een noodlottig ongeval plotseling was overleden. Dat was de eerste keer dat ik mijn man intens verdrietig zag en we op stel en sprong onze eerste gezamenlijke reis naar Ghana gingen regelen: visa, inentingen, geld wisselen, etc. Een paar weken later kwamen we aan op Kotoka Airport in Accra. Mijn eerste reis buiten Europa en dus ook mijn eerste ervaring met die dikke, vochtige, warme deken die op je valt als je op de trap van het vliegtuig staat. En die geur… Ik weet niet hoe ik die moet beschrijven, maar ik weet nu dat het dé geur van Ghana is. Daarna volgende twee intense weken met een dagenlang durende begrafenis die, op zijn zachts gezegd, wat uitbundiger wordt ‘gevierd’ dan ik gewend ben. Luidruchtig jammerende vrouwen, rituelen als het bestrooien van familieleden met witte poeder, mensenmassa’s langs de kist en elkaar verdringend op een piepkleine, provisorisch aangelegde begraafplaats. Het waren drukke, chaotische en intensieve dagen, maar ook mooi om te zien hoe emoties werden geuit, iedereen elkaar steunde en er naast verdriet ook plaats was om de dood te vieren, de voorouders te eren, te lachen en te feesten.

Onze kinderen konden we gelukkig op een wat rustigere manier kennis laten maken met Ghana… We kozen voor een mix van familiebezoek, cultuur & historie en relaxen.

Bij het familiebezoek was mooi om te zien hoe onze kinderen heerlijk speelden met hun neefjes en nichtjes. Je ziet dan weer dat verschil in achtergrond, gewoontes en taal niet uitmaakt. De lol die een kind heeft bij springtouwen, verstoppertje spelen of een spelletje als Memory of UNO is gelijk. Voor onze kinderen vonden wij het goed dat ze konden zien dat altijd maar kunnen spelen, elke dag naar school ‘mogen’, een eigen kamer met een eigen bed, een kist vol speelgoed en een kast vol kleren echt niet zo normaal is als het voor hun soms lijkt. Even het besef dat er kinderen zijn die minder hebben en het in deze wereld niet allemaal even eerlijk verdeeld is. Hun rugzakjes met spelletjes en speelgoed gingen leeg mee terug naar Nederland…

Het bezoek aan het Nederlandse slavenforten Elmina aan de kust van Ghana was erg indrukwekkend, maar kwam bij onze dochters nog niet helemaal aan. De gids sprak Engels, wij probeerde te luisteren en tegelijkertijd te vertalen en ook nog eens wat extra uit te leggen. Dat bleek lastig en dus hebben we alleen daarom al een reden terug te komen als ze weer een paar jaar ouder zijn!

Voor het onderdeel ‘relaxen’ kozen we voor een verblijf op Ko-Sa Beach Resort en daar hebben we het heerlijk gehad! Naast dat Ko-Sa alles heeft wat een beach resort hoor te hebben (verse vis op het menu, comfortabele strandbedjes en loungeplekken, natuurlijke schaduw van  palmbomen, heerlijk verkoelende zee, etc.), is het ook een plek waar je op een ongedwongen en leuke manier in contact komt met de lokale bevolking. Veel van het personeel van Ko-Sa woont in de buurt van het resort en ook op het strand passeren veel buurtgenoten.

Doordat het resort op een relaxte wijze wordt gerund, is het personeel ook prettig in de omgang. Onze ervaring bij veel andere accommodaties in Ghana is dat personeel een onderdanige houding aanneemt, erg beleefd is maar bijna bang lijkt een gezellige, ongedwongen praatje met gasten te maken. De cultuur in Ghana op zowel school, het bedrijfsleven als ook thuis is vrij hiërarchisch. Wat de leraar, baas of ouder zegt, daar moet naar geluisterd worden en over het algemeen is er weinig ruimte voor eigen inbreng. Dat zie je dus vaak ook terug in de statige, onderdanige houding van personeel van hotels, restaurants, etc. Bij Ko-Sa is dat anders en dat voelt voor ons fijner. Het personeel is beleefd en zeer gastvrij en ook zeker in voor een ongedwongen praatje of grapje. Als de drukte het toeliet, was ook een spelletje UNO met onze meiden een leuke bezigheid!

Ook onze dochters hebben daar van genoten. Zo hebben zij zich uren in de zee vermaakt met kinderen uit een nabij gelegen dorp die met houten plankjes in zee aan het ‘board surfen’ waren en zaten ze bij zonsondergang met handen en voeten hele gesprekken te voeren met kinderen die voorbij kwamen op het strand. Bijzondere ontmoetingen op een bijzondere plek… Hoe kan je je kind beter en fijner kennis laten maken met een land en haar bevolking, dan op deze manier? Wij hebben er in elk geval, onder het genot van een verse kokosnoot , heerlijk van genoten!! Een plek waar we zeker nog eens terug gaan komen…